كلمات / أحمد إبراهيم خليل
بتمر السنين فى ثوانى
والعمر منى رااح
إزاى أعيش من تانى
من غير ألم وجرااح
كبرنا آه مااستوعبناش
إزاى كبرنا مافهمناش
كنا إمبارح لسه صغار
فجأة لقينا روحنا كبار
كبرنا قبل ما نكبر
نفسنا نرجع نصغر
كبرنا ولا حسينا
والدنيا جايه علينا
العمر عدى منين
عدى يادوب فى يومين
عمرى إللى فات مش راجع
عمرى إللى فات راح فين
على الفطره كنا زمان
مكنش فيه ألوان
كان بس أبيض وإسود
كان لسه فيه إنسان
كان فيه ما بينا حوار
والحب مالى الدار
الإيد كانت فى الإيد
والقلب كان على الجار
كان كل شئ فيه بساطه
والنيه حقيقى صافيه
الحب ما بينا عاده
واللقمة كانت كافيه
